Saturday, July 16, 2005

برای استبداد منافع اقتصادی مهم است و نه مسائل عاطفی و احساسی انسان ها

مشکل ما ایرانی ها در این است که فکر می کنیم که فقط یکی باید "رییس" باشد و باقی "مرئوس".
کار گروهی را از همینجا می توان آغاز کرد.
چگونه می توان با داشتن اینهمه افراد با استعداد و این مقدار سرمایه های کلان، کشوری ویران را از نو ساخت؟
کار فرهنگی در جهت مشارکت و همیاری و همبستگی ملی و انسانی تنها راه شروع است
مسائل عاطفی و احساسی زیربنای رفتار انسان است و تا عشق نباشد در میان ملتی هیچ برکت دیگری هم نخواهد آمد.

اگر اولویت به مسائل سیاسی و سایر روبناها بدهیم، همان آش خواهد بود و همان کاسه.
ترکیبی مهرآمیز از تمام نیروهای آزادی خواه و غیرخودخواه!
تنها راه نجات ملت ما است وگرنه، استبداد بعدی در زیر هر نامی خودش را برما تحمیل خواهد کرد
زیرا برای استبداد منافع اقتصادی مهم است و نه مسائل عاطفی و احساسی انسان ها:
"به من چه که دیگران رنج میبرند؟" این است شعار دیکتاتور و مستبد!

آیا نیروهای مخالف رژیم استبداد فعلی خود از استبداد به معنی فردی و خانوادگی خالی هستند؟
اگر مخالفین همگی صادق اند و راست می گویند پس چه چیز مانع تجمع و یکپارچگی و گروهی عمل کردن آنان است؟
غیر از "من" و "ما"؟

.... و "نردبام این جهان" چه "افتادنی ست"!
.... و چه استخوان شکن است این نردبام!

0 Comments:

Post a Comment

<< Home